One week before my PhD really begins Just finished two weeks of math camp which was relatively breezy and easy. After the end of that camp, we met with current graduate students and professors. …

This winter break I spent half of it spacing out on my bed and the other half was spent frantically writing my graduate school applications. During this time, I was also reading posts from a facebook group called Subtle Asian Leftovers (SAL) where I read mostly about people and their…

အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ တကၠသိုလ္လာတက္တာသံုးႏွစ္ေတာင္ရွိၿပီ။ အခိ်န္ေတြကုန္တာလည္းျမန္လိုက္တာ… ေနာက္ဆံုးႏွစ္ကို ဘယ္လိုအကိ်ဴးရွိရွိ ေက်ာ္ျဖတ္သင့္သလဲဆိုတာကို ဒီေႏြရာသီမွာ စဥ္းစားခဲ့တယ္။ ပထမဦးဆံုးေသာ ရည္မွန္းခ်က္က ေနာင္ဘြဲ႕လြန္ေက်ာင္းတက္ရင္ အဆင္ေျပေအာင္ ျပင္ဆင္ဖို႔ပါ။ ယူသင့္တဲ့ဘာသာရပ္ေတြ (ဥပမာ သခ်ၤာ) ကိုမေၾကာက္မရြ႕ံနဲ႔ ယူမယ္။ ေဘာဂေဗဒနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သုေတသနစာတမ္း ေရးမယ္။ ဒီစာတမ္းကို ျပဳစုတဲ့အခါ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ေက်နပ္အားရၿပီး ဂုဏ္ယူႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါမယ္။

Credits to Tara Bo. Now I will save these pictures here, forever.

I started volunteering at Worcester Refugee Assistance Project (WRAP) at the end of my first year and met some refugee families from Myanmar. For three hours every week, I would read with children. Working with children is tiring in general. …

The conference was held April 6–8 at the Seaport World Trade Center. I applied again to be a volunteer because I just had to be a part of this experience. If you’re into Asia Affairs, you need to be here at #HCF2018. Period. …

food. tea. motor bikes, temples and more food! Also the architecture details got me hooked. Here are some pictures of Hanoi/HCM in no particular order

ငယ်ငယ်တုန်းက… မြိုင်ရာဇာတွတ်ပီဆို တအားကြိုက်…တစ်နေ့တစ်အုပ်ဖတ်နိုင်တယ်။ တွတ်ပီဆွယ်လို့ ဆတ်သားခြောက်စားချင်တဲ့ အခါပေါင်းလည်းမနည်းဘူး။ ဒါမဲ့ ငယ်ငယ်တုန်းဆတ်သားခြောက်ကို မတောင်းရဲပါဘူးလေ။ စျေးကြီးတာကိုး။ တွတ်ပီကြောင့် ရိုးမတောကြီးထဲ ခဏခဏအလည်သွားတယ်။ ခြံကိုတောလို့မှတ်ပြီးတော့ ဟဟဟဟ သစ်ပင်ပေါ်တွယ်တက်လို့ ပဲ့တာ ပွန်းတာကလည်း ခဏခဏ …ပျော်တယ်…ဗံဒါသီးထုစားတယ်။ ရေကြီးရင် ငါးဖမ်းတယ်၊ ပုဇွန်လည်း ဖမ်းဘူးတယ်။ တစ်ခါတစ်ခါ မျှော့တွေပါပါလာတယ်…ကြောက်မှကြောက်…နွေရာသီဆိုရင် ပိုးလောက်လမ်းတွေ နှိမ်နင်းရေးဆင်းတယ်ဆိုပြီးတော့ ဇကာလေးနဲ့ လောက်လမ်းတွေဆယ်၊ လွတ်လွတ်လူးနေတဲ့ လောက်တွေကို ပုရွက်ဆိတ်တွေလာဆွဲတာကြည့်ပြီး အားတွေရနဲ့။

လူတစ်ယောက်ဆီ စာရေးကြည့်ချင်တယ်။ ဒါမဲ့ ဘယ်အကြောင်းရေးရင်ကောင်းမလဲဆိုတာ….ဘယ်ကနေ ဘယ်လိုစရမှန်းကိုရမသိ…. ဒီနေ့ဘာတွေလုပ်နေပါတယ်လို့သတင်းပို့တာကပျင်းစရာကြီး။ နေ့တိုင်း စာဖတ်၊ ထမင်းစား၊ ယူကျူ့ကြ့ည်။ ဒါပဲ။ ကိုယ့်ဘဝအကြောင်း ကဗျာ ဖွဲ့ပြီး ရေးရအောင်လည်း ဘာမှထူးထူးခြားခြား ကိစ္စတွေမရှိ။ သူလိုကိုယ်လိုပဲ။ ဘဝနာစရာလေး ထုတ်ရေးလည်း အများဆုံး စာမျက်နှာ သုံးရွက်လောက်ပေါ့။ ဟူ::::: ခေါင်းပူလိုက်တာ… ဒါမှမဟုတ်…လတ်တလော ကိစ္စတွေအပေါ် ဆရာကြီးစတိုင်ဖမ်းပြီးတော့ လေပေါလို့တော့ရတယ်။ ဒါမဲ့လည်း အဲဒါတွေကို FB မှာဝင်ကြည့်ရင် ပလူပျံနေတာ…ကိုယ့်ထက်တောင် ဝေဝေဆာဆာ ရေးတတ်ပြောတတ်သေး။ စာဖတ်သူတို့ အကြံလေးဘာလေး မစကြပါဦး။ စာရေးပြီး စာတိုက်ကစာပို့တဲ့ အရသာလေးမြည်းကြည့်ချင်လွန်းလို့ 😅😆